przyjaciół.

pewnie nie potrafię już z Tobą rozmawiać

pewnie nam się w życiu już wszystko rozeszło

bo widzisz

ja tam a Ty tu

korowody moich twarzy

łagodzą przemijanie 

ból nie stoi już w oknie, nie czeka 

na kolejne potknięcie

pewnie nie potrafię już myśleć na Twój sposób

bo przecież czas buduje nas

utwierdza

zmieniamy się, 

choć

 nasze drogi wciąż mają wspólny cel

już pewnie nie potrafię Cię zrozumieć.

wiesz, mi Ciebie kiedyś bardzo brakowalo

ale wszystko mija, gdy zadbamy

 o właściwe pożegnanie

uwierz, czasami mi też bywa ciężko

pewnie nie potrafię już żyć w Twoim teraz

choć pamiętam wyraźnie

rysy Twoich oczu

Twój uśmiech, gdy mówisz, że to najwłaściwsze

Twój smutek, gdy patrzysz mi w twarz

gdy pomiędzy szkarłatem a zielenią

nie ma nic.